Tablolar aldatır insanları

                        Güzel bir kır evinin manzarası çelerken

                        Gönlünü doğanın albenisine

                        Yoksulluğuna zindan mıdır içerisindekine

                        Hayallere salacak kadar ışık yağmuru altındaki

                        Şehirlerde

                        Bu kadar ışık kim bilir hangi çirkinlikleri

                        Gizler.

                        Hep gülerken bakan gözler fotoğraf karesinde

                        Ağlamaktan kızarmıştır en az bir keresinde

                        Gönül telimizi titreten tabloların gülleri

                        Dururken capcanlı oracıkta

                        Çoktan savrulmuştur zaman tünelinde sararmış külleri

                        Çok sevimli çok şirindir

                        Dedeleri, nineleri masalların

                        Olmayanı söylemek galiba hoşuna gidiyor insanların

                        Pazar artığı toplayan beli bükük yaşlılar

                        Ne yazık ki masalların dışına atılmışlar

                       

 

                                                                                  2007